11 de feb. de 2016

FUNDACIÓN ARAGUANEY: PONTE DE CULTURAS

FUNDACIÓN ARAGUANEY:
UNHA PONTE DE CULTURAS 


Pregunta:  Podería facernos un pequeno resumo da súa biografía e dos lugares en que residíu e que influíron na súa formación como persoa?
 
"Eu nacín en Palestina. Realmente es una tierra muy hermosa, donde nacieron casi todos los profetas y los hombre de fé y todas las religiones. Palestina es el centro del mundo. Está en la orilla oriental del Mediterráneo. Nací hace 65 años y somos 18 hermanos, y tengo una madre que aún vive, que tiene 82 años. Llevo en Santiago de Compostela 45 años, vine a estudiar medicina, soy médico, después hice Economía y acabé haciendo Periodismo."
 Tenía un abuelo que era sabio, y un día me enseñó algo que en vuestros colegios, en vuestras universidades no enseñan, y es la diferencia entre un ser humano y otro: no está en la riqueza, no está en el color, no está en la fuerza física... está en la cultura.  (...) ¿Y la cultura que quiere decir? Es la formación de una persona, su formación familiar, religiosa, académica y la información que es estar toda la vida aprendiendo, actualizando, investigando y después saber mezclar.


Preguntas:  Por que veu estudar medicina a Santiago? Sentíuse integrado na sociedade compostelana daquel momento? Lembra algún momento discriminatorio por ser estranxeiro?
 
Nací en un entorno de guerra, de guerra permanente, que dura más de cien años en Palestina. Cuando llegué aquí tenia 18 años, vine a estudiar aquí porque tenía unos tios en Venezuela, que me prometieron que si yo llegaba a España, aprendía español y entraba en la universidad, me ayudarían (...),  uno de mis tíos murió y tuve que buscarme la vida. Buscar trabajo, estudiar y compaginar las dos, hasta que terminé la carrera.
 Me sentí integrado porque yo quixe integrarme. La integración no depende ni de unos ni de los otros, depende de las dos partes, siempre es un proceso de dos (...), depende de la sociedad que te acoge y depende de ti, tienes que querer integrarte.  En cuanto a la discriminación, algún momento siempre hay, pero son motivos más bien de la ignorancia. Y yo he sentido esos momentos de discriminación...

Preguntas: 
.- Que pensa da forma de ser dos galegos e en concreto da xente de Compostela, somos abertos a outras culturas ou non? Considéranos respectuosos coas diferenzas culturais, lingüísticas, etc...?

.- Cre que Santiago é unha cidade acolledora con outras culturas e cos inmigrantes?

.- Considera que o feito de ser unha cidade patrimonio da humanidade fai de Compostela unha vila máis acolledora que outras cidades? Por que?
Los gallegos son de sociedad abierta, tiene una historia muy ligada a la emigración,  son gente hospitalaria (...) 
Santiago es una ciudad que recibe diariamente mucha gente de todas las culturas (...)  El 70% de la gente de Santiago no es de Santiago, y por lo tanto sean gallegos o sean nacionales o sean internacionales forasteros somos todos de Santiago. 
La gente de fuera hemos añadido a Santiago colores, sabores, cultura... Esta ciudad patrimonio de la humanidad no la hicieron los santos solos ni la iglesia, sino que la hizo la sociedad global, la santiaguesa y la del resto de los visitantes de Santiago.

Preguntas:
.- Nunha cidade cunha marcada presenza católica como Santiago, sentíuse algunha vez desprazado por ter outra relixión ou por provir doutras culturas relixiosas?
.- Viu vostede algunha vez a imaxe de Santiago Matamoros na Catedral? Que sentíu ao vela? Que opina dunha imaxe así?

No, no para nada, mira en primer lugar parto de que la idea de sentirse desprazado tienes que tú de alguna manera querer moverte. (...)  Santiago es una ciudad que, si te quieres desplazar, te desplazas tú  
Yo no creo en las historias de los santos que matan, no creo que las personas que matan sean santos... voy a creer que nunca hubo tal santo matón, puede haber un santo peregrino en cualquier caso.  


Pregunta: Cales son as finalidades máis importantes da Fundación Araguaney-Ponte de Culturas, da que vostede é presidente?
  
É intentar a través da cultura acercar o coñecemento dun lado a outro, sexa a nivel do cine, da música, das conferencias… a través en definitiva do coñecemento, non só a través da información. Nós facemos festivais de cine, conferencias, música… creamos dalgunha maneira un actor cultural na cidade de Santiago, tender pontes, que realmente entre a xente hai que tender pontes en ves de levantar muros, que é a moda que está aquí, cada vez que hai un conflito, a xente crea muros e sempre aillan ás persoas e os separa. Creo que para min o máis importante é tender pontes, porque polas pontes a xente sempre pode pasar dun lado para outro, comunícanse mellor.

Pregunta:  É evidente que o mundo actual debería camiñar cara a unha interculturalidade, a un respecto e a unha tolerancia de cara ás diferenzas persoais e individuais, pensa vostede que imos no bo camiño? Por que? Que propoñería desde a Fundación Araguaney para chegar a unha convivencia pacífica, tolerante, respectuosa, realmente efectiva?
Desgraciadamente debemos ir, pero non vamos. O acercamento, a tolerancia e definitivamente a paz non é un negocio, sen embargo a confrontación e as guerras son un grande negocio, e asistimos toda a nosa vida de que hai imperios que se crean e manteñen o poder. E calquera persoa que cuestione este poder, intentan machacalo con razón e sen razón, porque cren que o seu obxectivo final é o poder en si. (...) A cultura é o que diferencia a unha persoa doutra, imaxínate a un home culto e un non culto, un home culto pode chegar a onde queira.  (...)
Propoño que aos estudantes dende pequenos, aos universitarios, que á marxe de darlles información, asignaturas e examinalos, teñen que ensinarlles como pensar e menos exames. Eu o que busco é un mestre que me ensine a pensar, se a sociedade ensina, sempre temos paz, prosperidade e dereitos.