Entrevistamos a Shami Ashour, presidente da Asociación Galaico-Árabe Jenin. Leva 8 anos en Compostela, e confesa sentirse moi adaptado a esta cidade patrimonial.
Pregunta: Podería facernos un pequeno resumo da súa biografía e dos
lugares
nos que residíu e que influiron na
súa formación como persoa?
Yo nací en la franja de Gaza, en Palestina, precisamente en la ciudad
de Khan-yunes. Hice mis estudios, la primaria, el instituto, el
bachillerato en Khan-yunes y después me fui a la universidad de
Al-Azhar, donde estudié en cuatro años la carrera de económicas
yempresariales y me fui a trabajar a Arb Bank, Arab Banc es el banco
más importante de Palestina y quizás de Oriente Medio. Trabajé
nueve años y medio, cuando conseguí una beca para estudiar, hacer
estudios superiores aquí en España. Vinimos a finales de 2007,
practicamente en navidades del 2007 y empecé los cursos del
doctorado. Desde que vinimos en 2007 estamos en Santiago,
residentes en Santiago, no cambiamos, o sea, residimos en Gaza y en
Santiago.
Pregunta: Como acabou residindo en Santiago?
Vine para estudiar, la vida da mil vueltas, desde pequeño quería
hacer estudios superiores, quería trabajar como profesor
universitario, quería conseguir el título de doctor. Hablando con
un amigo, que tuvo una beca en Pamplona, me habló de una beca del ministerio de Exteriores, me presenté, la conseguí y escogí
Santiago de Compostela precisamente porque tengo aquí a mi tío,
estamos juntos y podemos estar en familia.
Compostela es una
ciudad preciosa, tranquila y no muy extensa como Madrid o Barcelona, uno puede estar cómodo, la gente se conoce, conocemos a los
compañeros, a las familias...
Pregunta: Sentiuse desde sempre integrado?
Al principio, cuando uno no sabe
comunicarse, no domina el idioma de donde está, se siente extraño,
entonces al principio nos costó mucho. Vinimos sin saber una
palabra de español y... y lo pasamos mal, verdaderamente mal. Los niños pues aprendieron el idioma
rapidamente, no les costó mucho trabajo. A los mayores sí porque,
aparte de estudiar y aprender el idioma, yo tuve que hacer los cursos
del doctorado, hacer los trabajos que me mandaban hacer y al mismo
tiempo pues adelante la familia. Una vez dominado
el español pues, la verdad es que nos sentimos a gusto, integrados.
La integración no es convertirte en otro, sino adaptarse
al sitio donde está cada uno. Si un gallego va
a vivir a Cataluña, necesita un tiempo de adaptación y si va a
Reino Unido pasaría lo mismo, sería un poquito más dificil. A un
árabe que viene de otra cultura, de otra lengua, de otra forma de
vivir, le costaría más tiempo. Pero siempre digo que la integración nunca
significa ser otro. Estaría bien que cada uno mantenga su identidad,
sus raíces, y al mismo tiempo que respetan las costumbres y la
forma de vivir de los demás. Hay que compartir, hay que respetar y
así. Yo creo que en este sentido me siento muy tranquilo, porque
tenemos muchos amigos, tenemos muchos conocidos, nos llevamos muy
bien, no tenemos ningún tipo de malentendido con nadie, nos
entendemos perfectamente. Y es de lo que se trata, no dejamos de ser
árabes, no dejamos de ser musulmanes, pero al mismo tiempo nos
sentimos parte de esta sociedad, o sea, no me siento diferente, la
verdad. Ni mis hijos tampoco.
Pregunta: Lembra algún momento discriminatorio por ser estranxeiro?
No,
discriminación tal y como lo define la palabra, no. Pero prejuicios
sí, me encontré en más de una ocasión con prejuicios.
Pero discriminación, nunca, yo la verdad en más de ocho años no me sentí nunca discriminado para nada.
Pregunta: Considera que o
feito de ser patrimonio da humanidade fai de Compostela
unha vila
máis acolledora que outras cidades? Por que?
A ver, si es una ciudad
patrimonio de la cultura, será por algo. La ciudad de Santiago
recibe un montón de peregrinos que vienen de todos los lados, es una
ciudad acogedora por naturaleza, la gente ya está acostumbrada a
tener gente de muchos colores, de muchas razas, que vienen de todas
las partes del mundo y es normal que sea acogedora, tú aquí pues
preguntas a alguien en tal sitio y a lo mejor te acompaña para
llevarte, te aconseja... por lo menos no ves este rechazo que puedes
encontrar en otras ciudades, estás en una ciudad sin nombrarla pues
a lo mejor te miran y te dan la espalda. ¿Entiendes? Pues esto en
Galicia no pasa, en Santiago.
Pregunta: Que
propoñería desde a asociación Jenin para chegar a unha
convivencia
pacífica, tolerante, respectuosa, realmente efectiva?
Escuchar, escuchar, hacer
llegar tus ideas educadamente, hablar con el otro, respetar, mucho,
mucho respeto hacia el otro y así es nuestro mensaje, de la
asociación, fomentar la convivencia, la integración... compartir,
compartir lo bueno, ayudar en todo lo que puede uno, explicar las
ideas porque no hay nada peor que los prejuicios, como dice el refrán
español, “no hay más ciego que el que no quiere ver” y en este
sentido estaría bien que mire y escuche lo que piensan los demás y
así podremos compartir un mundo más seguro y más justo.